Anna Zakrzewska

Piękni | The Beautiful

Wystawa była prezentowana na 9 Mędzynarodowym Fotofestiwalu w Łodzi (Łódź Art Center, Tymienieckiego 3) w maju 2010 r.|  The exhibit was presented during the 9th International Photofestival in Łodź (Łódź Art Center, Tynieckiego 3) in May  2010.

Opis projektu | Project Description

[English below]

Przedstawiam pracę dla mnie bardzo osobistą.

Fotografowałam kobiety cierpiące na raka, gdyż od ponad 14 lat przeżywam chorobę najbliższej mi osoby – mojej Mamy.
Przez te lata zrozumiałam, że temat choroby jest dla nas bardzo trudny.
Kolejne zabiegi, operacje i chemioterapie nadały ciału Mamy nowy obraz, który rodził u niej frustracje z powodu deformacji, licznych blizn i popękanej skóry.
Takie obrazy usuwamy z pola widzenia, a zarazem z naszej świadomości – ciała nieprzystającego do ideału: ciała ludzi chorych, starych, niepełnosprawnych.
Nie chcemy ich oglądać, o ich problemach nie chcemy myśleć.

To właśnie nasze ciało jest obszarem najbardziej podatnym na manipulacje i zniewolenie. Dookoła otaczają nas przedstawienia ciał z definicji idealnych, pięknych, młodych, zdrowych, poprawianych, pełnych sylikonów i implantów. Atakują nas w reklamie, magazynach i telewizji.
Na tle tych cudownych cyborgów ciało mojej Mamy: ciepłe, bezpieczne, prawdziwe oraz w swej inności wyjątkowe, stanowiło dla mnie bezwarunkowe piękno.

Kształtowanie takiego sposobu myślenia o chorobie oswaja z nią, a także wpływa na nasze myślenie o osobach chorych. Pozwala w ten sposób przełamać bariery między osobami zdrowymi a chorymi.
Sfotografowałam chorych ludzi, by udowodnić, że chore ciało jest równie godne i normalne, jak zdrowe.

Ukazane tutaj ciała chore czy stare skazane są we współczesnej kulturze na nieobecność. Zostały wykreślone z dyskursu widzialności, gdyż są całkowitym zaprzeczeniem idealnego obrazu kobiecego ciała lansowanego przez współczesne media. Powłoka cielesna, którą pokazują media, jest zawsze zamknięta, zdrowa i nienaruszona. Ja pokazuje piękno ciała z krwi i kości. Ciała z historią, ciała cierpiące, ciała śmiertelne, ciała prawdziwe.

Kobiety z którymi udało mi się nawiązać współprace przebyły długą drogę, aby się przełamać i z radością zaprezentować swoje ciało.
Tym kobietom najtrudniej jest zaakceptować siebie.
Udział w tworzeniu tej pracy zapoczątkował u nich zmiany w myśleniu o sobie i piętnie noszonej choroby. Mimo widocznego cierpienia, niczym aktorki, z uśmiechem na twarzy przełamują wstyd i pokazują siebie się przed obiektywem.

Rolą tych fotografii jest zasygnalizowanie sprzeciwu wobec wszechobecnej dominacji młodego, wyidealizowanego ciała. Jej funkcję należy rozumieć jako, ukazanie tego, co obecne i naturalne, prawdziwe i piękne.

I would like to present my very personal project. I have photographed women suffering of cancer because for more than 14 years I have been deeply included in illness of my mother. Through all these years I understood that subject of disease is very tough for everyone of us. Another operations and chemotherapy created new picture of my mother’s body which caused frustration because of deformation, numerous scares and cracking skin.
Such visions of old, ill and disabled bodies we rub out of our perception as well as from our consciousness – they do not match paragon of beauty. Neither, we like to see them, nor think about their problems.

This is our body, which is the most susceptible to manipulation and coercion. We are surrounded with bodies, ideal by definition: young, beautiful, healthy, corrected, full of Botox and implants. We are being attacked by them in advertisement, magazines and television. On the background of those perfect cyborgs my mother’s body – worm, safe, true and unique was for me an absolute beauty.

Creating that way of thinking about the disease helps to get used to it and simultaneously influences our  approach founds terminal patients. In that way we can break the boundaries between healthy and sick people. I have taken photos of ill people to prove the fact that sick body is as usual and faithful as healthy one.

Presented here sick and old bodies are sentenced in modern culture to permanent absence. In that matter as a contradiction of perfect and ideal view of woman body presented by media they have been trough out from visibility canons. The skin layer shown by media is always defined healthy and intact. I am presenting true and real beauty of the human body. Mortal and genuine suffering bodies with their own history.

The photographed women have passed a long way in order to decide and finally accept their bodies which in my opinion was the most difficult factor while our mutual cooperation.   Participation in that session began the self thinking process and changes their approach towards illness. Although visible suffering they are posing with the smile on their faces. While breaking the shame they are showing their awkward bodies to the photographer like actress.

The intention of my photos was to demonstrate objection towards absolute and permanent domination of modern, young and idealized body.

O Autorce | About the author

[English below]

Anna Zakrzewska obroniła Dyplom Licencjacki w pracowni Fotografii u dr hab. Agaty Pankiewicz na Akademii Sztuk pięknych w Krakowie (2009).

Jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu, gdzie ukończyła wydział Tkaniny Artystycznej.
W tym samym czasie zrealizowała autorski pokaz kolekcji ubioru w ósmej edycji pokazów „Marzenia ubrane w kolor”.

Obecnie studiuje na I roku Studiów Uzupełniających Magisterskich na wydziale Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie,  I roku Studium Pedagogicznego na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, oraz I roku Projektowania Wnętrz w Szkole Wnętrz i Przestrzeni w Krakowskich Szkołach Artystycznych w Krakowie.

Dodatkowo przez rok studiowała Artystyczne Projektowanie Ubioru w SAPU na KSA w Krakowie.

Obecnie pracuje nad projektem o zapomnianych cmentarzach, w przeważającej części projekt będzie dokumentował cmentarze żydowskie.

UDZIAŁ W WYSTAWACH:

Anna Zakrzewska graduated with BA from the Academy of Arts in Krakow (2009) with major in photography.

She is also a graduate of Plastic Art High School, specialising in Artistic Textiles.

Currently she is enrolled in an MA program at the Academy of Arts in Krakow, Pedagogical studies and Interior and Space Design Studies in Krakow.

She also finished a yearly proghram of Fashin Design.

She realized a number of individual exhibit and is currently working on a new project regarding the forgotten cemetaries in Poland, most of them Jewish.